Şükran Moral’ın “Amemus” performansı gündeme oturdu son günlerde. Hep biraz soğumasını beklemeyi tercih ediyorum, biraz dışına çıkıp, uzaktan bakabilmek için ya da farklı çevreler tarafından nasıl karşılanacağını görmek için. Moral’ın sahnedeki yatakta bir kadınla seviştiği performansını “Bu bir sanat mı, tartışılır“ sözleriyle değerlendirenler de var, “Röntgenciliği sorguladı” diyenler de. Olayı enine boyuna okudum röntgenciliği sorgulayan bir yan bulamadım. Yani kadın çıkıp asistanıyla sevişmek istemiş, bunu yaparken izlenme fantezisini de devreye sokarsa çok ses getireceğini görmüş, üstüne bunun sansasyonu var, reklamı var, “Almanya’dan iyi valla” derler bizde.
Geçenlerde işittiğim bir laf var hoşuma gitti. Hani yazılmış bir şiiri enine boyuna mıncıklamayı öğretirler ya bize edebiyat derslerinde. Okuyup ondan keyif almak yerine “şair orada ne demek istiyor” onu bulmaya çalışmayı öğretirler. (Belki tehlikeli bir şey kastettiyse genel algıyı delil olarak kullanabilmek içindir.) Oysa “şair orada ne demek istediğini kendi de bilmiyor” çoğu zaman. Esiyor yazıyor, esiyor yapıyorlar. Yapmış işte bir şey, beğenirsiniz, beğenmezsiniz bilemem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder