"Ücretle dert dinlenur, akil verilur"

Mekan Rize olunca daha ilgi çekici oluyor tabii ki. Milletin derdi çok, hele müşteri "konuşmayı şehvetle seven" Karadeniz insanı olunca. Bakkal amca çareyi psikolojik desteğe vizite kesmekte bulmuş doğal olarak. Karadeniz zekası gibi yakıştırmalar yapılmış haberde ama işin bu kısmına katılmıyorum açıkçası. Daha önce bizzat benzerlerine iki defa İstanbul'da tanık oldum. Bir tanesi Mimar Sinan G. S. Üniversitesi'nin karşısında bir lokantaydı yanlış hatırlamıyorsam "öğlen saatlerinde adres sormak ücretlidir" gibi bir yazı vardı camda. İkincisi ise Kadıköy Sanatkarlar Sokağı'nda. Sokağın ortasında tezgahı olan bir heykeltraş çalışmalarını orada yaparak tezgahına dikkat toplamayı planlamış fakat yaptığı ilgi çekici iş paradan çok çene olarak ödeme alınca bin pişman olmuş olacak "benimle sohbet etmek 5 TL" yazmıştı tezgahın önüne. Bu da yetmemiş olacak ki daha sonra kendisini tezgahının önüne kurdurttuğu 2 katlı inşaat iskelesinin tepesinde çalışırken gördüm defalarca. 5 metre yukarıda çalışan adamla sohbet etmek pek kolay olmuyordu tabii, adamcağız kafa dinliyordu tepeden bakarak insanlara. Ne denir ki, benimle konuşmak bedava ve bazen benim de kafam çok ağrıyor. Yıllarca psikoloji okuyan insanlar var memlekette, onlar da hala aç geziyor. Rize'deki bakkal amca daha bu işten para kazanamamış ama artık kafasını dinliyormuş çünkü vizite ücreti talep etmeye başladığından beri dert anlatan olmamış. Herkese dertsiz yıllar dilerim, tabii mümkünse.